Ομάδα 3: Οι ψυχολόγοι

Χρύσης: Ο Χρύσης στους συγκεκριμένους στίχους φαίνεται να είναι απελπισμένος λόγω της απουσίας της κόρης του. Επίση,ς φαίνεται να ικετεύει τον Αγαμέμνονα με πολύτιμα δώρα, ώστε να την αποκτήσει. Κάτι άλλο είναι πως νιώθει ταπεινωμένος και ταυτόχρονα μειωμένος, διότι του φέρονται με ασέβεια, ενώ γνωρίζουν πως είναι ένας σπουδαίος άνθρωπος.

Αγαμέμνων: Ο Αγαμέμνονας φαίνεται ασεβής από τον τρόπο που φέρεται στον γέροντα Χρύση, δηλαδή που δεν δέχεται όλα αυτά που του προσφέρει και εκτός από αυτό τον διώχνει λέγοντας του <<Γέροντα μην ξανά πατήσουν τα πόδια σου αυτή τη  γη>>. Επίσης, δείχνει σκληρότητα απέναντί του και επιθετικότητα. Τέλος, είναι αχάριστος, διότι ο Χρύσης τον επισκέφτηκε όχι εκδικητικά αλλά με ευπρέπεια και σεβασμό και εκείνος με την πρώτη τον απέρριψε.

Απόλλωνας: Αρχικά ακούει την προσευχή του γέροντα. Στη συνέχεια τον βλέπουμε οργισμένο, καθώς κατεβαίνει το βουνό του Ολύμπου. Έπειτα, δέχεται αυτά που του είπε ο Χρύσης και είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει τον Αγαμέμνονα μαζί με τον στρατό του, τους Αχαιούς. Προτείνει όμως να σκοτώσει πρώτα τα μουλάρια και τα γοργά σκυλιά με τα βέλη του και μετά να κάνει επίθεση. Κρίνοντάς τον με όλα αυτά βλέπουμε έναν θεό ο οποίος είναι πρόθυμος να βοηθήσει ένα σεβάσμιο και αξιοπρεπή άνθρωπο. Φυσικά έχουμε έκδηλο ανθρωπομορφισμό.

Αχαιοί: Οι Αχαιοί φαίνονται θετικοί προς την απόφαση να πάρει ο Χρύσης πίσω την κόρη του. Επίσης,  νιώθουν λυπημένοι που την πήραν και μετανιωμένοι. Τέλος, από την αρχή φαίνονταν να είναι με το μέρος, του ιερέα-πατέρα Χρύση.

ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ (ΦΟΙΒΟΣ) . . . ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΕΡΕΑ-ΠΑΤΕΡΑ ΧΡΥΣΗ!